Ακόμη ένα "βασανίζομαι". Το συγκεκριμένο το πέτυχα στο Γκάζι. Το που, δεν το λέω... όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ψάξει, έτσι για να έχει και σασπένς η έξοδος στο Γκάζι.
Μπορώ να πω ότι είναι ύπουλα γραμμένο, γιατί ο συγκεκριμένος τοίχος ήταν γεμάτος graffiti και το πέτυχα καθώς έβγαινα από το αμάξι. Η ποιότητα της φωτογραφίας είναι λίγο χάλια γιατί είναι από το κινητό :)
Τέλος πάντων, προχτές μου είπε μια φίλη (thanks) ότι βρήκε και άλλο ένα στο μετρό στο Πανεπιστήμιο (καλά δεν θυμάμαι;) Σύντομαι θα πάω και από εκεί. Άντε, μέχρι τότε "βασανίζομαι".
Το σ/κ που πέρασε πήγαμε Τρίκαλα για ένα live. Όμορφα τα Τρίκαλα, όμορφος και ο κόσμος. Στη φωτογραφία, ένα τραπεζάκι από το μαγαζί που παίξαμε. Μου άρεσε ιδιαίτερα και δεν ήταν το μόνο που ήταν από παλιά ραπτομηχανή, υπήρχε ακόμη ένα το οποίο ήταν και σκακιέρα από πάνω, έτσι για να περνάει η ώρα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εκεί και ελπίζω να ξανά ανεβούμε σύντομα!
Ένα από τα πρώτα "βασανίζομαι" που είχα βρει... τώρα πια δεν υπάρχει, μιας και δεν υπάρχει η τράπεζα και το atm. Ήταν στο Μοναστηράκι, στην Ερμού, δίπλα στα Applebees, που και αυτά φυσικά δεν υπάρχουν!
Περίεργο πόσα πράγματα εκεί πέρα δεν υπάρχουν πια, υλικά και μη. Αλλιώς ήμουν όταν τράβηξα την φωτογραφία, αλλιώς τώρα, πολύ διαφορετικές καταστάσεις μέσα σε ένα χρόνο μόνο. Γι' αυτό είναι ωραία η φωτογραφία... η συγκεκριμένη, πέρα οτι είναι η πρώτη φορά που είδα το "βασανίζομαι" και από τότε άρχισα με μια φίλη να προσέχουμε περισσότερο για να τα δούμε γραμμένα, μου θυμίζει και το πως ήταν η ζωή μου τότε.
βασανίζομαι
:)
Κάποιος λοιπόν, πρέπει να βασανίζεται πραγματικά στην Αθήνα... Αν κοιτάξεις προσεκτικά θα το δεις γραμμένο στους τοίχους... το λέει ο άνθρωπος... και γω μαζί του! Αν και στη συγκεκριμένη φωτογραφία δεν είναι το αυθεντικό βασανίζομαι... ε... δν βαριέσαι, αφού αυτό είχα πρόχειρο για να κάνω post τι να κάνουμε; Με τον καιρό και οι υπόλοιπες από τον "βασανίζομαι".
Life is far too important a thing ever to talk seriously about. - Oscar Wilde
